Delier of spirituele ervaring bij het sterfbed? Door de info van Manon durfde ik te zeggen wat ik dacht te zien

Manon heeft veel kennis over palliatieve zorg en daarnaast het verruimde bewustzijn.

De manier hoe zij het overdraagt maakt dat hetgeen wat voor veel mensen niet mogelijk is ineens “best wel eens zo kan zijn”

Ik heb vaak gedacht dat er misschien wel meer is dan alleen een delier vlak voor overlijden.

Bij deze werksituatie dachten collega’s dat deze mevrouw een delier had en dingen zag die er niet waren en dat hier met medicatie iets aan gedaan diende te worden.
Maar doordat ik zag dat ze er glimlachend bij keek durfde ik, hetgeen ik dacht te zien te benoemen aan de zoon.

Hij gaf aan hetzelfde te denken en sprak dit ook uit naar zijn moeder. “ mama, de hand die je uitstrekt. Is dat naar papa? Zie je hem?”

Met een grote glimlach antwoorde ze; JA! Zie je ook nog andere mensen waar je van houdt?; Ja met daarbij de namen van een dochter en haar zus. Ze gaf aan dat het mooi was wat ze zag.

Dit is besproken met de arts. Dat deze mevrouw niet angstig is en dat ze geen delier lijkt te hebben, maar juist een mooie ervaring, Hierdoor kreeg ze geen medicatie voor behandeling van een delier! Bij deze arts had ik het gevoel het laagdrempelig te kunnen bespreken en stond open voor mijn kijk hierop, mede ook omdat ze zich juist heel rustig voelde en glimlachend, alles wat ze zag, over zich heen liet komen.

Haar zoon was heel emotioneel dat zijn moeder dit zo fijn heeft ervaren en dat we het gesprek erover zijn aangegaan. Hij durfde dit niet te vragen. Hij had ook het gevoel dat er meer is tussen hemel en aarde, maar was bang dat er alleen naar psychische dingen gekeken zou worden en niet het spirituele aspect

Het is erg waardevol en zo belangrijk door de informatie van Manon meer vertrouwen te hebben en dit bespreekbaar te maken aan het sterfbed en ook met collega’s.

Het is nog zo een onbegrepen onderwerp in de stervensfase. Maar wat zou het fijn zijn dat door de scholingen en persoonlijke coaching van Manon dit onderwerp ook gewoon besproken mag en kan worden.

Met dank aan mijn collega Ineke Boers, palliatieve zorg verpleegkundige voor haar inbreng.